Come Back to me.... [LockxSet]- 3 - so far.....

by **Admin** Sun Jun 07, 2009 9:42 pm

"ล็อคออน.."

เสียงเรียกของเซ็ตสึนะดังขึ้น

"หืม?"

"ฉัน...ขอถามอะไรบางอย่างได้มั๊ย?"น้ำเสียงแฝงความลังเลเอ่ยขึ้น ร่างสูงชั่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนเอ่ยปากตอบ

"ได้สิ..อะไรล่ะ?" ล็อคออนยิ้ม โดยที่ไม่รู้ถึงคำถามที่จะโดนถาม

คำถามที่ต้องกล้ำกลืน ฝืนที่จะพูด.......กลัว.............ที่จะได้คำตอบ

"ล็อคออน....นาย...4ปีที่ผ่านมานี้.........ตลอด4ปีที่ผ่านมานี้..........."

"นายไปอยู่ที่ไหนกัน?"

กึก

คำถามที่เอ่ยขึ้นหยุดการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายทันที รอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าพลันเลือนหายไปจากใบหน้า

"...................."

ซ่า ซ่า.....

เสียงคลื่นยังคงพัดเข้าฝั่งเรื่อยมา...........

"ตอบได้มั๊ย?...ล็อคออน......นายจะ..ตอบคำถามของฉันได้มั๊ย?"

กับคำถามนี้ นายจะตอบยังไง ล็อคออน!

"เซ็ตสึนะ......"ร่างสูงเอ่ยขึ้นมา น้ำเสียงแผ่วเบาจนเกือบจะโดนเสียงคลื่นกลบจนหายไป

ฝุบ...

"ขอโทษนะ ตอนนี้ฉันยังคงให้คำตอบที่แน่นอนกับนายไม่ได้ แต่ตลอด4ปีที่ผ่านมา....."

ร่างสูงดึงเด็กหนุ่มเข้ามาโอบกอด ก่อนซุกใบหน้าลงที่ไหล่

"4ปีที่ผ่านมานี้...ฉัน...อยู่ในที่แห่งหนึ่ง ซึ่งไกลแสนไกล นายไม่รู้จักหรอกเซ็ตสึนะ มันไกลมาก...จนยากที่จะไปถึง"

"............อืม" เสียงรับเบาๆดังขึ้น

อ้อมกอดที่อบอุ่นเสอมจากชายคนนี้ แต่ทำไม คราวนี้ถึงกลับรู้สึกได้ถึงความอ้างว้างขนาดนี้นะ....

ร่างสูงผละตนเองออก ก่อนยิ้มบางๆให้

"กลับกันเถอะ นานมากแล้ว....เดี๋ยวนายจะไม่สบาย"

"อะ อืม"เซ็ตสึนะรับคำ ก่อนเดินตามร่างสูงที่เดินออกไปจากหาดทราย

บรืน... เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้น ก่อนจะเคลื่อนตัวออกห่างจะทะเล ไกลขึ้นเรื่อยๆ.......จนสุดสายตา

"เข้าห้องนายแล้วก็รีบนอนซะล่ะ เผื่อพรุ่งนี้จะมีมิซซํ่น"

"อะ อืม"

"งั้นฉันกลับก่อนละกันนะ" ล็อคออนเอ่ย ก่อนหันหลังกลับ เตรียมตัวเดิน

"ดะ เดี๋ยว!!"

"?? อะไรเหรอ?"

"พะ พรุ่งนี้ เราจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า?"

".................ได้สิ ถ้านายต้องการอ่ะนะ" ล็อคออนยิ้ม ก่อนหันกลับเดินออกไป จนสุดสายตา

"ราตรีสวัสดิ์........"

"เซ็ตสึนะ"

"ล็อคออน"

17 . 03 . 2312

"นี่ๆ รู้สึกว่า ช่วงนี้คุณเซ้ตสึนะดูแปลกๆไปนะคะ"

เสียงแหลมใสของมิเลน่าดังขึ้น บวกกับประโยคที่เรียกความสนใจจากรอบข้างได้เป็น

อย่างดี

"ยังไงล่ะ?" มิสสุเมรากิ ถามขึ้น ก่อนหันไปมองมิเลน่า

"แหม ไม่ได้เอะใจกันเลยสินะคะ >_<+"

"ฮะๆก็นะ"

"ก็ช่วงนี้ ดูคุณเซ็ตสึนะไม่ค่อยอยู่ติดยานเลยน่ะสิคะ พอไม่มีมิซซั่นหรือเสร็จมิซซํ่น ก็

จะกลับลงไปที่โลกตลอด"

"ก็เรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอครับ?" อาเลลูย่าที่นั่งฟังโพล่งขึ้นมา

"มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิคะ! ถ้าไม่กลับลงไป พออยู่บนนี้ก็ดูเหม่อลอย เหมือนกับคิดอะไร

บางอย่างอยู่ บางทีลองทักดู ก็ไม่ได้ยินด้วยนะคะ =[]=/ "

"นั่นสิ!!! เซ็ตสึนะดูแปลกไปจริงๆ" ไลล์ที่นั่งเงียบมานานเอ่ยขึ้น

"??"

"ก็เดี๋ยวนี้นะ พอเจอหน้าฉันก็มองด้วยสายตาแปลกๆ หรือไม่ก็ถอนหายใจบ้างล่ะ OTL.."

"ฮะๆๆ ก็จริงอยุ๋หรอกนะ สมควรแล้วนี่" มิสสุเมรากิหัวเราะร่าทำให้ไลล์ยิ่งอาละวาด

หนัก

"อะไรกันเล่า!!!~"